Τα ευχαριστώ ενός ιππότη
Συγγραφέας: Ιωάννα Μπαμπέτα
Ένας ιππότης χρειάζεται σπαθί, ασπίδα και ένα κάστρο. Αυτό νόμιζε ο Αρθούρος. Πήγε στην παιδική χαρά, κι εκεί μπόρεσε να αποφύγει τους κροκόδειλους, πολέμησε τους εχθρούς και έσωσε την πριγκίπισσα πολεμώντας γενναία. Όμως στο τέλος κατάλαβε πως ιππότης γίνεσαι και με άλλους τρόπους. Πιο απλούς και πολύ… ευγενικούς.
Ο Αρθούρος μας μαθαίνει στις τελευταίες βραδινές μας αναγνώσεις πως όταν κάποιος λέει πολλά ευχαριστώ και πολλά παρακαλώ είναι σίγουρα ένας πραγματικός ιππότης!
Το βιβλίο αυτό από την συγγραφέα Ιωάννα Μπαμπέτα, την οποία υπέρ- ευχαριστώ για την προσωπική αφιέρωση στα δυο βιβλία, είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο για την παιδική βιβλιοθήκη.

Καταρχάς είναι το πρώτο βιβλίο που συναντούμε έναν ιππότη … σε παιδική χαρά! Ω ναι!
Ο μικρός Αρθούρος έχει μεγάλη φαντασία και πλάθει μια φανταστική ιστορία έχοντας βεβαια το σπαθί πάντα στην κατοχή του. Φαντάζεται πως το δέντρο είναι ο πύργος του και η παιδική χαρά το κάστρο του. Κάτω από τις κούνιες υπάρχουν κροκόδειλοι , ενώ τα ποδαράκια των παιδιών που κουνιούνται πάνω κάτω τους αποφεύγουν!
Στην αρχή τον κοροϊδεύουν αλλά στην συνέχεια όταν αυτός τους δίνει απλόχερα τη βοήθειά του, όπως κάνει ένας σωστός ιππότης, αλλάζουν γνώμη και μπαίνουν και αυτοί στο παιχνίδι του. Η παιδική χαρά γεμίζει ιππότες και πριγκίπισσες!



Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν ο Αρθούρος κάνει τη δική του προσαρμογή στο χώρο της παιδικής χαράς και συνάπτει φιλίες με τα υπόλοιπα παιδάκια.
Επίσης με το βιβλίο αυτό καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικά είναι τα οφέλη του παιχνιδιού στις ζωές των παιδιών. Στο τέλος της ιστορίας διαβάζουμε στον οδηγό για γονείς και εκπαιδευτικούς τα παρακάτω:
Μέσα από το παιχνίδι τα παιδιά:
- Αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους
- Εκτιμούν τις ικανότητες και τα δυνατά τους σημεία.
- Επικοινωνούν, μοιράζονται και συνεργάζονται με τα άλλα παιδιά.
- Φτιάχνουν ωραίους κόσμους ωστε να παρηγορούν τον εαυτό τους όταν δυσκολεύονται.
- Εκφράζουν χαρά , ενθουσιασμό και θετικά συναισθήματα
- Είναι ο εαυτός τους.
Αυτά και και άλλα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα θα βρείτε στο τέλος σχετικά με το παιχνίδι και τη συμμετοχή στην ομάδα.
Το αγαπάμε πολύ και το συστήνουμε για όλα τα “μικρά αφεντικά”
Οι συγγνώμες μιας μάγισσας
Συγγραφέας: Ιωάννα Μπαμπέτα
Μία μάγισσα χρειάζεται ραβδί, καπέλο και μια μπέρτα. Αυτό νόμιζε η Ερμιόνη. Εκείνο το πρωί στο σπίτι, προσπάθησε να μοιάσει με μάγισσα. Έψαξε παντού και κατάφερε να φτιάξει ένα καπέλο, μια μπέρτα και ένα ραβδί. Όμως στο τέλος κατάλαβε πως μάγισσα γίνεσαι και με άλλους τρόπους. Πιο απλούς και πολύ… ευγενικούς.
Η Ερμιόνη, που παρεπιπτόντως γιόρταζε πρόσφατα, στις 4 Σεπτεμβρίου, ξύπνησε και αποφάσισε πως θέλει να γίνει μάγισσα!
Τα κάνει όλα ανω κάτω και τα καταφέρνει! Μοιάζει με μάγισσα με το σεντόνι του αδερφού της αντί για μπέρτα, με καπέλο αυτό του φωτιστικού στο σαλόνι, και την σκούπα που βρήκε στην αποθηκούλα για να πετάει όπως οι κανονικές μάγισσες! Όλα όμως τα έκανε άνω κάτω!
Όταν ξύπνησαν οι γονείς της , βλέποντας τον χαμό γύρω τους, της λένε πως πρέπει να συμμαζέψει όλες τις ζημιές που προκάλεσε. Η Ερμιόνη συμμαζεύει και ζητάει συγγνώμη καταλαβαίνοντας οτι προκάλεσε πανικο από τον ενθουσιασμό της να γίνει μάγισσα. Πόσο “μαγικό” όμως είναι να λέμε συγνώμη;
Στο τέλος και αυτού του βιβλίου υπάρχουν οδηγίες πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε τις συγκρούσεις με τα παιδιά αλλά και πώς να τους μάθουμε τη συγχώρεση.
… Ας θυμηθούμε οτι ενα μικρό παιδί δοκιμάζει τα όριά μας για να επιβεβαιώσει οτι το αγαπαμε και για να εκφράσει μια συναισθηματική δυσκολία που δεν μπορεί να την κωδικοποιήσει σε λόγια. Θα μπορούσαμε , αφού αφήσουμε να καταλαγιάσει κάπως η κρίση:
- να του πούμε πώς νιώσαμε εμείς με τη δύσκολη συμπεριφορά του
- να του προτείνουμε τρόπους να επανορθώσει
- να το βοηθήσουμε να εκφράσει τα συναισθήματά του ωστε να τα εκτονώνει με πιο ανώδυνο τρόπο
- να το αφήσουμε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της συμπεριφοράς του
Προτείνουμε τα βιβλία αυτά τόσο για τα μικρά αφεντικά όσο και για εμας τους γονείς