Τι καλά που ήταν τους πρώτους έξι μήνες… Δεν είχα να σκέφτομαι τι θα φάει το μεγάλο αφεντικό. Το φαγητό ήταν πάντα έτοιμο για σερβίρισμα , στη σωστή θερμοκρασία, με ποικιλία γεύσεων και φυσικά πάντα θρεπτικό. Δεν μιλάω για τίποτα άλλο παρά για το μητρικό γάλα. Τι εφεύρεση! χαχα πλάκα κάνω. Η φύση τα κανονίζει όλα! Στο ξεκίνημα της προσπάθειας να θηλάσω όμως,  στην κλινική λίγο μετά τη γέννα, δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Το μεγάλο αφεντικό ήταν πανέτοιμο, αλλά εγώ είχα επίπεδες θηλές οπότε πληγώθηκαν και μάτωσαν. Ο πόνος ήταν απίστευτος! Αυτό που με βοήθησε προσωπικά  ήταν το νοσοκομειακό θήλαστρο που νοικιάσαμε για έναν μήνα, αλλά χρειάστηκε περίπου καμιά εβδομάδα. Αντλούσα από κει και τάιζα το πεινασμένο αφεντικό με  το μπουκάλι. Έτσι σιγά σιγά σχηματίστηκαν καλύτερα και οι θηλές και μπόρεσα να θηλάσω αποκλειστικά, με  πόνο βέβαια στην αρχή, αλλά μετά όλα καλά! Τα καταφέραμε! Με βοήθησε αρκετά μια φίλη ειδικός δια τηλεφώνου και φυσικά η ομάδα μητρικού θηλασμού στο facebook . Εκ των υστέρων έμαθα οτι υπάρχουν μέθοδοι που μπορείς να προετοιμάσεις το στήθος για θηλασμό.. αλλά εγώ δεν είχα ιδέα. Κατά την εγκυμοσύνη είχα το νου μου μόνο στο να πάνε όλα καλά με τη γέννα. Θα πω την εμπειρία μου και γι’ αυτό σε άλλη ανάρτηση.
  • το πρώτο γεύμα της ημέρας λοιπόν ήταν το παρακάτω:

  • για δεύτερο θα της δώσω όπως και χτες κοτόπουλο, πατάτα , κρεμμύδι και καρότο.
  • για τρίτο γιαουρτάκι πρόβειο με μπανάνα